|
|
|
هيأت تحريريه |
آرشيو |
ارسال مقاله |
در باره ما |
|
|
|||
|
بررسي ارتباط بين شاخص توده ي بدن با شدت خستگي و کيفيت زندگي بيماران مبتلا به سرطان تحت شيمي درماني
شراره ضيغمي محمدي1، پوري هوشمند2، محمدمهدي کوشيار3، حبيب اله اسماعيلي4
1- مربي گروه پرستاري دانشکده پرستاري و مامايي دانشگاه آزاد اسلامي واحد کرج؛ 2- مربي گروه پرستاري داخلي و جراحي دانشكده پرستاري و مامايي دانشگاه علوم پزشكي مشهد؛ 3- استاديار گروه هماتولوژي و انکولوژي دانشکده پزشکي دانشگاه علوم پزشكي مشهد؛ 4- دانشيار گروه آمار زيستي دانشكده پزشکي و عضو مركز تحقيقات نوزادان دانشگاه علوم پزشكي مشهد
تاريخ دريافت: 10/8/1387
تاريخ پذيرش: 15/11/1387
مجله علمي ـ پژوهشي دانشكده پرستاري و مامايي مشهد، 9 (1)، 1388، 64-59
چكيده
زمينه و هدف: تغذيه نقش مهمي در پيشرفت و درمان سرطان دارد. کاهش وزن شايعترين مشکل در بيماران سرطاني است که به عنوان يک شاخص در جهت افزايش مورتاليتي و موربيديتي در بيماران سرطاني محسوب مي شود. هدف از اين مطالعه تعيين ارتباط بين شاخص توده ي بدن با شدت خستگي و کيفيت زندگي مبتلايان به سرطان تحت شيمي درماني بود. روش بررسي: اين يك مطالعه ي توصيفي همبستگي است كه در آن از يك روش نمونه گيري غيراحتمالي مبتني بر هدف استفاده شده است. 121 بيمار سرپايي مبتلا به سرطان در اين مطالعه شركت داشتند. داده ها به شيوه ي مصاحبه جمع آوري شد. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش فرم انتخاب نمونه، فرم مشخصات دموگرافيك، شاخص توده ي بدن، مقياس شدت خستگي و پرسشنامه ي كيفيت زندگي EORTC QLQ-30 بود. يافته ها: تفاوت آماري معني داري بين ميانگين شدت خستگي (p<0.001)، كيفيت زندگي (p<0.011)، شاخص توده ي بدن (p<0.003) در مرحله ي قبل و بعد از سه دوره شيمي درماني مشخص شد. همچنين تفاوت آماري معني داري در ميانگين تغييرات شدت خستگي (p<0.008) و ميانگين تغييرات کيفيت زندگي
(p<0.001) برحسب تغييرات شاخص توده ي بدن، طي سه دوره شيمي درماني يافت شد.
نتيجه گيري: در بيماران سرطاني تحت شيمي درماني، کاهش وزن منجر به افزايش شدت خستگي مي واژه هاي كليدي: سرطان، شيمي درماني، خستگي، کيفيت زندگي، شاخص توده ي بدن
|
|||